• Na de nederlaag van vorige week tegen de koploper, was het vandaag zaak om de druk erop te houden en ze daarbij op de hielen te blijven. Omdat WBSV de laatste jaren wel vaker tegen Petten had gespeeld, wist Jesse ons al te waarschuwen dat WBSV op zijn “hoeden” moest zijn (Leuk Sjaak!! Petje af!). De scheidsrechter van vandaag leest blijkbaar ook onze verslagen en was alvast benieuwd wie toch die “Duitser” en man van de wekelijkse escapades waren. Dat is nog eens voorbereiding op een wedstijdje fluiten!

    In het vorige verslag al aangegeven dat het een lastige wedstrijd zou worden en helaas had ik gelijk. Meestervoorspeller Vigo Waas “eat your heart out” zou ik zeggen.

    Sinds tijden speelde de wedstrijd van vandaag zich weer eens af op gewoon gras. Echter, zo gewoon was het grasveld niet, aangezien het meer grond dan gras was. Vele glijpartijen waren het gevolg. Maar zoals bij ieder team, zal er dan wel iemand het gebruikelijke zeggen: “Daar hebben zij ook last van!”. Blijft toch mooi dat amateurvoetbal! Daar waar Petten misschien wat meer gewend is aan het spelen op dit soort velden, bleek WBSV hier toch wat meer moeite mee te hebben. Het spelletje dat WBSV wilt spelen op kunstgras blijkt toch wat lastiger op een grasveld. Dit was er dan ook vanaf te zien. Assistent trainer Simon die nogal van klagen houdt, werd dan ook op zijn wenken bediend. Bijna iedereen speelde onder zijn niveau, alleen onze backs Rijn en Jochem stonden een goede wedstrijd te spelen. Daarnaast zorgde Edwin individueel nog wel voor het nodige gevaar, maar liep het vaak spaak in de laatste fase. Er werden vandaag te weinig kansen gecreëerd tegen een stabiele ploeg die wist hoe te moeten spelen op dit soort velden. Het is lastig om te zeggen waar exact de pijnpunt van deze wedstrijd lag en ik denk dan ook dat er meerdere ter grondslag lagen. Een wedstrijd om enerzijds snel te vergeten, maar anderzijds ook om van te leren.

    Hoewel Petten stabiel was, wisten ook zij amper kansen te creëren. De brillenstand zou dan ook een terechte uitslag zijn geweest. Extra zuur was het dan ook dat vijf minuten voor tijd de bal heel gelukkig voor de spits van Petten zijn voeten terecht kwam en dat de spits de bal met nog wat extra geluk half struikelend en al in de goal wist te werken.

    Volgende week ZDH thuis. De nummer laatst uit onze poule. Hopelijk kunnen we leren van onze fouten en het goede gevoel van de eerdere wedstrijden weer oppakken.

    De realistische toeschouwer